Παρέα στην τάξη με τη βοήθεια της δασκάλας μας γράψαμε και ένα ποίημα ως συμμετοχή στο διαγωνισμό για τα Ολ. Ιδ.
«Εὖ ἀγωνίζεσθαι»
Διάθεση έχεις να αγωνιστείς,
μπρος στον αγώνα αυτής της ζωής;
Σκυτάλη πάρε, τρέχα κι εσύ,
με θάρρος, ελπίδα κι επιμονή.
Ψηλά να ανεβούμε για την κορυφή.
Το χέρι σου δώσ’ μου,
παρέα εμείς,
τη λάμψη της δόξας του αγωνιστή,
μαζί να αντικρίσουμε στο τέρμα της διαδρομής.
Στεφάνι ελιάς, κότινος ιερός
μας περιμένει! Θέλεις; Εμπρός!
Με αγάπη, φιλία και σεβασμό,
για το συναθλητή μου, το διπλανό.
Μπορώ να πετύχω, το θέλω πολύ!
Την προσπάθειά μου να ολοκληρώσω την ατομική.
Αυτή είναι η νίκη της δικής μου στιγμής.
Κι αν στον αγώνα μου θα κουραστώ,
τίμια θα τρέξω, όσο μπορώ.
Το «ευ αγωνίζεσθαι» θα διαλαλώ,
σε όλο τον κόσμο που θα συναντώ.
Β1
τάξη 2ου Δ. Σχ. Πετρούπολης
Όμως και δύο συμμαθήτριές μας εκφράστηκαν ποιητικά:
Το στάδιο
Σαν ακούγεται το μπαμ
Τρέχουν όλοι να προλάβουν
Μέσα στης πανσέληνου το φως
Δόξα και τιμή να λάβουν
Παναγιώτα Ζαρκαδάκη
Ολυμπιακοί Αγώνες
Αγώνες που έχουν πνεύμα
ομαδικό και φιλικό
σκοπό τους έχουν μόνο
μετάλλιο χρυσό.
Κουράγιο πυγμή και θάρρος
χρειάζεται θαρρώ
για να μπορέσω ίσως
στο βάθρο να ανεβώ.
Γι’ αυτό σας λέω ελάτε
μπορούμε όλοι μαζί
το πνεύμα και το σώμα μας
ξανά να δοξαστεί!
Αργυρώ Γκολφίνου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου